GDY PARASOLA BRAK

Za oknem mokro i ponuro
Miało być kolorowo, a jest - buro
Miało być słońce i miłe ciepło
Tymczasem jest - deszczowe piekło

Nieprzerwane strugi wody z nieba się leją
Przemoczone ubrania do ciała się kleją
Biada temu kto nie ma parasola
Oj ciężka, ciężka jest jego dola

Bo potem chodzi mokry i zły
I wszystkim dookoła pokazuje kły
Miejmy dla takiego troszkę zrozumienia
Pokażmy mu oferty parasoli do kupienia

ANIA

Już od samego rana

Biega nasza Ania ukochana

Biedulka dużo roboty ma

I nie jest to żadna ściema

Bo jest bardzo zapracowana

Właśnie od samego rana

Najpierw musi uchwały przygotować

Nadać numerki i je pokserować

Potem terminale dobrze posumować

Żeby żadnej pomyłki nie żałować

Robi przelewy, raporty gubi

Przez to ją pewna kasjerka nie lubi

A tu proszę państwa – kwartalne sprawozdania

Trzeba zrobić i już – Ania nie ma nic do gadania

Z uśmiechem na twarzy siada do biurka

Choć rośnie obok niej dokumentów górka

Nie da po sobie poznać niezadowolenia

Na swoje zdrowie nie ma baczenia

Bo nasza Ania zdrowie ma liche

Jak pójdzie na zwolnienie, mamy kiche

Bo jej roboty jest caaaaaała masa

Nie dla przeciętnego urzędasa

Ile ona na swych barkach musi dźwigać

A od żadnej pracy nie chce się migać

Taki to nasz promyczek kochany

Zawsze uśmiechnięty, choć zapracowany

KIEDY DESZCZ PADA, KOTY ŚPIĄ

Kiedy deszcz za oknem w parapet uderza
Każdy mój kot do łóżka zmierza
By jakoś przespać tę niepogodę
I na ten czas zawrzeć wspólną ugodę
Bo nie ma nic piękniejszego niż wspólna drzemka
Czy to cała czternastka, czy tyko siódemka

DESZCZ

Za oknem - kapu kap, kapu kap

Co to? Czyżby deszcz spadł?

Skaczą raźnie krople po kałużach

Tańczą wesoło po stokrotkach i różach

Ooo zobacz! Jedna w okno uderzyła

Wdzięcznie spłynęła, na parapet zeskoczyła

I już ucieka do swych sióstr i braci

Dla nikogo po drodze czasu nie traci

Długim susem w dół poleciała

I ten deszczowy wyścig z innymi wygrała

A tamta? Zobacz, na liściu przysiadła

Trzyma się mocno. Ooo, jednak spadła!

Rozbiła się o asfalt mokra bidula

A nie, jednak nie - w potoku dalej hula

I biegnie z nurtem wartko przed siebie

I pomyśleć, że jeszcze przed chwilą była w niebie

A ta malutka, taka nieśmiała, do szyby przyległa

Droga w dół wydaje jej się bardzo odległa

Drży na szybie, pewnie ze strachu

Żeby po drodze nie było jakiegoś krachu

W końcu jednak dzielnie w dół pognała

No przysięgam - mokrą łapką mi pomachała!

Bo taka to już kropel deszczu natura

Że spadają na ziemię, gdy wypuści je chmura